ในรูปแบบที่ได้รับความนิยมมากที่สุด สายรัดเคเบิลประกอบด้วยเทปไนลอนที่แข็งแรงพร้อมชั้นวางเกียร์ในตัว และปลายด้านหนึ่งมีวงล้อภายในกล่องขนาดเล็กแบบเปิด เมื่อดึงปลายแหลมของสายรัดเคเบิลผ่านเคสและผ่านเฟืองแล้ว จะป้องกันไม่ให้ดึงกลับ ห่วงผลลัพธ์อาจดึงให้แน่นขึ้นเท่านั้น ซึ่งช่วยให้สามารถผูกสายเคเบิลหลายเส้นเข้าด้วยกันเป็นทรีเคเบิลได้
อาจใช้อุปกรณ์หรือเครื่องมือดึงสายรัดเคเบิลเพื่อรัดสายรัดที่มีระดับความตึงเฉพาะ เครื่องมืออาจตัดส่วนหางส่วนเกินออกพร้อมกับส่วนหัวเพื่อหลีกเลี่ยงมีคมซึ่งอาจทำให้เกิดการบาดเจ็บได้
เพื่อเพิ่มความต้านทานต่อแสงอัลตราไวโอเลตในการใช้งานกลางแจ้ง ไนลอนเกรดเฉพาะที่มีคาร์บอนแบล็คอย่างน้อย 2% จะถูกนำมาใช้เพื่อปกป้องโซ่โพลีเมอร์และยืดอายุการใช้งานของสายรัดเคเบิล[1] สายรัดสีน้ำเงินถูกจัดส่งให้กับอุตสาหกรรมอาหารและมีสารเติมแต่งที่เป็นโลหะ เพื่อให้สามารถตรวจจับได้โดยเครื่องตรวจจับโลหะทางอุตสาหกรรม สายรัดเคเบิลที่ทำจาก ETFE (Tefzel) ใช้ในสภาพแวดล้อมที่มีรังสีสูง เข็มขัดรัดสายไฟสีแดงทำจาก ECTFE (Halar) ใช้สำหรับการเดินสายเคเบิลแบบ plenum
สายรัดเคเบิลสเตนเลสสตีลมีจำหน่ายสำหรับการใช้งานแบบกันไฟ สายรัดสเตนเลสเคลือบมีไว้เพื่อป้องกันการโจมตีด้วยไฟฟ้าจากโลหะที่ไม่เหมือนกัน (เช่น ถาดเคเบิลเคลือบสังกะสี)
สายรัดเคเบิลสามารถใช้เป็นกุญแจมือชั่วคราวได้ เครื่องพันธนาการทางกายภาพที่สร้างขึ้นเป็นพิเศษที่เรียกว่า PlastiCuffs ซึ่งมีพื้นฐานมาจากการออกแบบมัดสายเคเบิล ถูกใช้โดยตำรวจและทหารเพื่อควบคุมนักโทษ [ต้องการอ้างอิง] นอกจากนี้ สายรัดเคเบิลยังใช้กันทั่วไปเพื่อป้องกันไม่ให้ฝาครอบดุมล้อ (หรือที่เรียกว่าขอบล้อ) หลุดออกจากยานพาหนะที่กำลังเคลื่อนที่ และบางส่วนขายเพื่อการนี้โดยเฉพาะ
